29. Serce Jezusa, pokoju i pojednanie nasze

Ojcze, mimo moich grzechów i nieprawości nie potrzebuję stronić od Ciebie ze strachem, bo Ser­ce Jezusa jest dla mnie otwarte. Ty, Jezu, przyjmu­jesz mnie i słyszę słowa do mnie wypowiedziane: Pokój 2 tobą. Wiem, czuję, że Twoje Serce, peł­ne miłości, zawsze jest gotowe przebaczyć, daro­wać i pojednać moja. grzeszną duszę z Ojcem niebieskim.
Podstawa, pokoju duszy jest żal za grzechy i uf­ność bez granic w miłosierdzie Boskiego Serca. Jakże nie żałować za grzechy, za przewinienia, gdy każde z nich jest dowodem braku miłości, a przez to raną zadana Boskiemu Sercu? A ja, Jezu, tak bardzo chcę Ciebie kochać!
Jakże nie mam ufać bez granic, gdy to Serce jest samą dobrocią i jednego pragnie - darować mi grzechy, przebaczyć, pojednać mnie z Ojcem niebieskim...