Serce Jezusa, z miłości ku nam włócznią przebite i godne wszelkiej chwaty! Gdy zwracam wzrok mój ku Kalwarii, widzę to Serce zelżywościami nasycone. Styszę naukę, która z wysokości krzyża Jezus mi daje już nie słowem, ale czynem: Uczcie się ode Mnie, bom cichy i serca pokornego. Boskie Serce, chcesz wstąpić do najgłębszej przepaści pokory; chcesz być nasycone poniżeniem, wzgardą, zelżywościami, by nauczyć mnie, że do nieba nie idzie się drogą chwały, uznania u ludzi, wywyższenia.
Panie, z miłości ku Tobie chcę dążyć do pokory, chcę trwać w przekonaniu, że wszyscy są dla mnie za dobrzy i że nic mi się nie należy.
