11/ Wezwanie do miłości: IV. Pouczenia przed przekazaniem wezwania do świata

Przed przekazaniem WEZWANIA DO ŚWIATA,
Pan Jezus, w okresie od 2 do 10 czerwca 1923 r,, poucza osobiście siostrę Józefę:
.... Czyż nie wiesz. Józefo, że moim niebem na ziemi
są dusze... Czymże jesteś, Józefo, jeśli nie pyłkiem, na który wystarczy dmuchnąć, by się go pozbyć...
Kiedy kroi lub książę bierze sobie za żonę córkę jed­nego ze swych poddanych, zobowiązuje się tym samym ciąć jej wszystko, czego wymaga jej godność, do której ją podnosi! Ponieważ Ja właśnie was wybrałem, więc zobowiązałem się dać wam wszystko, czego wam brak. Ze swej strony proszę was tylko o to, co macie. Dajcie Mi swoje próżne serca, a Ja je wypełnię. Dajcie Mi je ogołocone ze wszystkiego, a Ja je przyoblekę... Dajcie Mi je ze swoją nędzą, a Ja ją spalę... Jestem waszym dopełnieniem i waszą światłością. Ukażę wam, czego nie widzicie. To, czego nie macie. Sam w was uzupeł­nię...!
Wiesz, co się dzieje z pozbawionym piękna i zapachu kwiatem, który rośnie na bardzo uczęszczanej drodze. Wkrótce zdepczą go stopy przechodniów, nie zwracają­cych nań uwagi i nawet nie patrzących na niego.
Podobnie i tobą, Józefo, zawładnęłaby wkrótce śmierć, gdybym cię biedną i słabą wystawił był na ostre mrozy, na upaty i zawieje. Ponieważ jednak chcę. żebyś żyła, więc przesadziłem cię do wybranego ogrodu mego Serca. Tutaj, sam opiekuję się tobą w promieniach słoń­ca, które ci daje siły i życie, nie szkodząc ci nigdy swym żarem. Ach, Józefo, taka jaka jesteś, zdaj się na moją opiekę. Niech widok twej nędzy utwierdza cię w poko­rze, ale niech nie zmniejsza twej ufności...
Czyż nie wiesz, jaką wagę przywiązuje moje Serce do zupełnej i publicznej ofiary, w której dusza składa mi siebie samą...?
Wyzbyj się wszystkiego, nie zachowując swoich pra­gnień, zamiłowań i sądów... Potem poddaj się całkowi­cie woli Tego. którego miłujesz. Pozwó! Mi czynić ze sobą. co zechcę, a nie tylko to. czego ty pragniesz. Mu­sisz dojść do tego. że moja wola stanie się także twoją, to znaczy, musisz całkowicie poddać i zjednoczyć swoją wolę ?. moja wolą i z moimi upodobaniami. Dajesz Mi do tego nieograniczone prawa przez twój ślub posłu­szeństwa.
Ach. gdyby dusze dobrze to zrozumiały, że kiedy w ten sposób oddają Mi się zupełnie, wtedy przeżywają chwile największej wolności, i że Ja nigdy chętniej nie spełniam ich pragnień jak wówczas, gdy one oddają się mojej woli...
...I tak stanę się Panem lwych myśli, słów i czynów. Jeśli nic mieć nie będziesz, dam ci wszystko. Będę żył w tobie, będę mówił w tobie, będę cię miłował, będę ci przebaczał. Będę żył w tobie, a ty we Mnie.
Będę przemawiał przez ciebie, a moje słowa pójdą do ciusz i nie przeminą.
Wielu wierzy we Mnie. ale mało wierzy w moją mi­łość, jaką mam dla ciebie.
Będę ci przebaczał, a dusze poznają moje miłosier­dzie w tym przebaczeniu, którym cię obejmę.
Wielu wierzy we Mnie. ale mało wierzy w moją mi­łość..., a wśród tych. którzy wierzą w moją miłość. ZBYT MAŁO LICZY NA MOJE MIŁOSIERDZIE... Wielu zna Mnie jako Boga. ale mało zawierza się Mi. juko Ojcu.
Objawię się i duszom moim, a zwłaszcza tym. które są przedmiotem mego upodobania. Ukażę na tobie, że nie wymagam od nich tego, czego nie mają. Wymagam jedynie, aby Mi oddały wszystko to, co posiadają, ponie­waż wszystko do Mnie należy.
Jeśli mają tylko nędzę i słabości, niech Mi je dadzą... A nawet jeśli mają tylko winy i grzechy, to i o nie proszę. Błagam, niech Mi je oddadzą: Oddajcie Mi je, ale oddaj­cie Mi je wszystkie i zachowajcie jedynie ufność do me­go Serca: Ja wam przebaczam. Ja was miłuję i Sam was uświęcę."

Wezwanie do miłości cz. 12: http://wezwanie.blogspot.com/2011/06/wezwanie-do-miosci-v-wezwanie-do-swiata.html