"Pragnę przebaczać, pragnę królować, pragnę przebaczać jednostkom i narodom. Pragnę królować nad duszami, nad narodami i nad całym światem. Pokój mój pragnę rozszerzyć aż po krańce świata, lecz w sposób szczególny na tę błogosławioną ziemię, kolebkę nabożeńswa do mego Serca. Tak, pragnę być jego pokojem, jego życiem, jego królem; jestem Mądrością i Szczęściem, jestem Miłością i Miłosierdziem, jestem Pokojem; będę królował.
By zmazać niewdzięczność świata, wyleję strumienie miłosierdzia. By wynagrodzić jego zniewagi, powołam żertwy, które będą wyjednywać przebaczenie. Tak, w świecie jest dużo dusz, które pragną Mi się podobać. Są jeszcze wspaniałomyślne dusze, które dadzą Mi wszystko, co mają, bym mógł się nimi posługiwać stosownie do mych zamiarów i do mej woli.
Moje królowanie rozpocznę czyniąc miłosiedzie, bo Królestwo moje jest Królestwem Pokoju i Miłości. Oto cel, który pragnę urzeczywistnić, oto moje Dzieło Miłości!"
Wezwanie do miłości, Wydawnictwo WAM, Kraków 2007, s. 507.
