Jezus Chrystus jest Synem Ojca Przedwiecznego: "Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego", zrodzony przed wiekami z Boga Ojca, współistotny Ojcu (Symbol Nicejsko-Konstantynopolitański), umiłowany Syn Boga Ojca, w którym Ojciec ma upodobanie (por. Mt 3, 17b, Mk 1, 11b; Łk 3, 22b).
Posłany na ziemię, przyjmuje ciało ludzkie z Maryi Dziewicy, by dokonać dzieła Odkupienia rodzaju ludzkiego, by otworzyć nam niebo, by wprowadzić nas do swego wiekuistego szczęścia (Breviarium fidei, s. 211; 611-612). Nieogarniony Bóg pozwolił się ogarnąć w Najświętszym Sercu Syna Bożego - Boga-Człowieka.
My też byliśmy obecni w zamiarach Ojca Przedwiecznego przed wiekami jako Jego umiłowane dzieci. "Z miłości przeznaczył [On] nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa" (Ef 1, 5) i pragnie, "byśmy byli święci i nieskalani przed Jego Obliczem" (Ef 1, 4b). Poprzez Serce swego Syna Bóg Ojciec przybliża się do naszych serc i przychodzi do nich.
Jan Paweł II
W: J.T. Wojnar, Najświętsze Serce Jezusa, Wydawnictwo WAM, Kraków 2007.
