Melodia własna, słowa: ks. Mateusz Jeż
Święta Małgorzato, perło Nawiedzenia,
Które Serce Boże blaskiem opromienia.
Tyś oddała żywot cały,
Dla Jezusa Serca chwały,
W Jego świętej ranie,
Obrałaś mieszkanie.
Byłaś powiernicą trosk Serca Bożego,
Wciąż ci brzmiała w duszy cicha skarga Jego:
"Moją boleść i męczernie,
Któż współczuciem swym ogarnie?
Za dar mej miłości,
Płacą niewdzięczności".
Te Jezusa skargi duszą jej przeszyły,
Odtąd Małgorzata kocha z całej siły.
Za serc ludzkim oziębłości,
Żar nagradza jej miłości,
I serce w jej łonie
Jako ogień płonie.
Ziemski Serafinie, ogniem gorejący,
Uproś choć iskierkę miłości gorącej.
Niech Jezusa ukochamy,
Jego Sercu się oddamy,
Niech cały świat Boży,
Przed Nim się ukorzy.
za: Modlitewnik "Do Serca Jezusowego nas prowadź!", Kraków 2008.
