Jezus Chrystus jest Boskim Logosem, Wcielonym Słowem Bożym; Słowem, które stało się Ciałem (por. J 1, 14). Jezus jest tym Słowem, przez które Bóg Ojciec powołał wszystko do istnienia: cały wszechświat, rzeczy widzialne i niewidzialne, "czy to Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze" (Kol 1, 16b). "Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało" (J 1,3).
W Osobie Słowa Odwiecznego ludzka natura Jezusa jest istotowo zjednoczona z naturą Boską. Zjednoczenie obu natur w jednej Osobie Jezusa Chrystusa jest rzeczywiste, wewnętrzne i wieczne. Świadczy to o tym, że Jezus Chrystus - Słowo Wcielone - jest współistotny Bogu Ojcu co do Bóstwa i współistotny nam co do Człowieczeństwa (por. Breviarium fidei, s. 219, 226). "Jezus jest jeden w niepodzielnej rzeczywistości swojego bytu: doskonały w Bóstwie, a zarazem doskonały w Człowieczeństwie; w tym, co odnosi się do natury Boskiej, równy Ojcu, w tym, co odnosi się od natury ludzkiej,równy nam: prawdziwy Syn Boży i prawdziwy Syn Człowieczy. (...) W Jezusie Chrystusie Bóg kocha na sposób ludzki, na sposób ludzki cierpi i raduje się. I na odwrót - w Jezusie ludzka miłość, ludzkie cierpienie i ludzka godność nabierają wielkości i mocy Boskiej".
Pan Jezus pragnie, by nasze serca były jak najściślej zjednoczone z Jego Bosko-ludzkim Sercem, byśmy nieustannie łącząc się z Nim, we wszystkim i zawsze pełnili wolę Bożą. Gdy żyjemy Ewangelią Świętą i podejmujemy trud naśladowania Chrystusa, nasze serca upodabniają się coraz bardziej do Najświętszego Serca Jezusa. Słowo Boże zaczyna w nas istnieć istotowo, zaczynamy żyć tym Słowem, głosimy Je, staje się Ono naszym właściwym "Ja". Stajemy się coraz bardziej Chrystusowi.
Jan Paweł II
W: J.T. Wojnar, Najświętsze Serca Jezusa, Wydawnictwo WAM, Kraków 2007.
